Seniçoun(-de-Gérard)
Senecio gerardi
Asteraceae Compositae
Nom en français : Séneçon de Gérard.
Descripcioun :Aquéu seneçoun vèn bèn dins li tepiero roucaiouso di relarg mountagnous (basso mountagno) sus cauquié. Sèmblo proun à soun cousin, Senecio doronicum, que trachis pu aut. Se n'en destrìo bonodi si bratèio dóu deforo mai courteto (< 2/3 di bratèio dóu dedins).
Usanço :Es uno planto vertuouso contro lou tussi, la cagagno, lou prusi (faire un emplastre après uno pougnaduro), li mau de règlo, li verme dóu quiéu e pèr lou meme endré, li moureno. Fau pamens pas en manja de trop.
Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Senecio
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 4,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1600 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero roucaiouso
- Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Nord-Ouèst-Mediterrano
Ref. sc. : Senecio gerardi Gren. & Godr., 1850
(= Senecio doronicum subsp. gerardi (Gren. & Godr.) Nyman )
Vióuleto(-blanco)
Viola alba
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette blanche.
Descripcioun :Aquesto vióuleto, que fai partido dóu group quàsi sènso cambo, trachis dins li blachiero e éusiero. Se recounèis à sis estipulo primo emé de franjo pulèu longo (fotò). Mèfi la flour èi pas toujour blanco. A-n-aquelo ié dison la subsp. alba.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 10 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Blachiero
- Éusiero
- Orle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola alba Besser, 1809